دفینه امامزاده ها در گنج یابی

دفینه امامزاده ها در گنج یابی

دفینه امامزاده ها در گنج یابی همانطور که در سفر های جاده ای ایران مشاهده کرده اید تعداد امامزاده ها بیشتر از تعداد گنجینه های کشف شده است که البته همه این امامزاده ها شامل دفینه امامزاده ها در گنج یابی نمی شوند و فقط یک سری از آنها که قدمت بالاتری دارند و به صورت برج مانند و آتشکده بودند که با حمله عراب به ایران و با وارد شدن دین اسلام به ایران تغییر کاربری دادند و آنجارو تبدیل به امازاده کردند و یک سریع دیگر واقعا امامزاده واقعی هستند فعلا بحث ما در باره امامزاده هست چون مردم ایران به سختی دین اسلام رو پذیرفتن بنابراین بعد از اینکه اسلام وارد ایران شد هنوز هم جنگ های داخلی با ایرانیان داشتند مخصوصا در شمال ایران مازنداران وبرای همینه که تو مازندران بیشتر امامزاده داره و در آن زمان بیشتر یاران پیامبر رو اقوامش تشکیل میداد چون در آن زمان عراب ۹۰ درصد ازدواج هایشان ازدواج فامیلی بود رو این حساب بود که وقتی به ایران میامدند و بین آنها و ایرانیانی که هنوز اسلام را نپذیرفته بودن جنگ در میگرفت و چون ایرانیان از اندامی تنومند و قوی برخوردار بودند به راحتی آنها را شکست میدادند و میکشتند و یاران پیامبر هم قادر نبودن جنازه هارو با خود حمل کنن همانجا آنهارو دفن میکردن و با گذشت زمان که مردم کاملا به اسلام روی آوردند کم کم قبر آنها رو به عنوان شخصی که از جانب پیامبر و فرستاده خدا بود را تبدیل به امامزاده میکردند  خوب تا اینجا درباره ساخت امزاده ها بود حالا میریم سر اصل مطلب میدونید که مردم ایران وقتی که به دینی روی میارند حاضرند به خاطر اعتقاداتشان جونشون هم فدا کنند در کل منظورم اعتقادات مردم رو میگم رو این حساب شخصی نذرو نیاز میکرد مثلا مریضش درمان شه … میامد تعدادی سکه و هدایا نظر میکرد و آن را در امازاده مخفی میکرد مخصوصا در سقف امازاده این یک نمونه است حالا خود شخصی که دفن بود هم با لباس و تجهیزات جنگی دفن میشد ولی بار اصلی که خرج امازاده بود در زیر کفش کن در متراژ ۷۰ سانتی قرار میگرفت و بعضی از مردم هم نذر خودشونو به خادم امامزاده میدادن و خادم هم آنهارو جمع میکرد یک سریع رو خرج امام زاده میکرد اضافیشو در پشت امازاده به صورت تل در زیز زمین دفن میکرد که اکثر امازاده ها رو برید ببینید داخل حیاط امامزاده به صورت تل وجود دارد

نقش دفینه امامزاده ها در دفینه یابی

در زمان جنگ های داخلی بین اعراب و ایرانیان، ایرانیان به علت برخوردار بودن از اندامی تنومند و قوی به راحتی آنها را شکست داده و می کشتند اطرافیان و یاران اعراب نیز قادر به حمل کردن و عقب بردن جنازه ها نبودند و آنها را همان جا دفن می کردند با گذشت زمان که مردم کاملاً به اسلام روی آوردند کم کم قبر آنها را به عنوان شخصی که از جانب پیامبر فرستاده خدا بود، تبدیل به امامزاده می کردند اما مسئله مورد نظر ما این است که ایرانیان زمانی که به دین و مذهب روی می آورند، حاضرند به خاطر اعتقاداتشان جان خود را نیز فدا کنند به همین دلیل برای مثال در گذشته شخصی نذر می کرد که بیمارش درمان شود و به خاطر این نذر تعدادی سکه و یا هدایای ارزشمند دیگر در نظر می گرفت و آن را در امامزاده مخفی می کرد به خصوص در سقف امامزاده میتوان آن ها را یافت سقف امام زاده ها یکی از مکان های مخفی سازی بود شخصی که دفن شده بود نیز با لباس و تجهیزات جنگی دفن می شد اما دفینه اصلی که خرج امامزاده بود در زیر کفش کن در متراژ ۷۰ سانتیمتری قرار می گرفت و بعضی از مردم نیز نذر خود را به خادم امامزاده می سپردند و خادم هم آنها را جمع آوری می کرد مقداری را خرج امامزاده می کرد و مابقی اشیاء با ارزش را در پشت امامزاده با به وجود آوردن تلی از خاک در زیر زمین (تل) دفن می کرد زمانی که به داخل حیاط بیشتر امامزاده ها بروید قسمتی به صورت تل وجود دارد و یا حتی امکان دارد که خود امامزاده را روی خود تل بنا کرده باشند.